Γιώργος Σεφέρης
Τώρα που θα φύγεις πάρε μαζί σου και το παιδί
που είδε το φως κάτω από εκείνο το πλατάνι,
μιά μέρα που αντηχούσαν σάλπιγγες κι έλαμπαν όπλα
και τ’ άλογα ιδρωμένα σκύβανε ν΄αγγίξουν
την πράσινη επιφάνεια του νερού
στη γούρνα με τα υγρά τους τα ρουθούνια.
Οι ελιές με τις ρυτίδες των γονιών μας
τα βράχια με τη γνώση των γονιών μας
και το αίμα του αδερφού μας ζωντανό στο χώμα
ήτανε μιά γερή χαρά μιά πλούσια τάξη
γιά τις ψυχές που γνώριζαν την προσευχή τους.
Τώρα που θα φύγεις, τώρα που η μέρα της πληρωμής
χαράζει, τώρα που κανείς δεν ξέρει
ποιόν θα σκοτώσει και πως θα τελειώσει,
πάρε μαζί σπου το παιδί που είδε το φως
κάτω απ΄τα φύλλα εκείνου του πλατάνου
και μάθε του να μελετά τα δέντρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου