από τους επισκέπτες της αυλής μου
Η ΔΕΚΟΧΤΟΥΡΑ, από τις Παραδόσεις του Νικ. Πολίτη
Ήταν ένα αρφανό κορίτσι και είχε κακή μητριά. Μια
φορά που εζύμωσαν, την έστειλε να πάει το ψωμί στο φούρνο. Ήταν δεκοχτώ
καρβέλια. Όταν εψήθησαν και τα ‘φερε το κορίτσι από το φούρνο, η μητριά
της την αδικόβαλε πως έφαγε ένα καρβέλι, γιατί ήσαν δεκαννιά και έφερε
δεκοχτώ. Το καημένο το κορίτσι έλεγε πως δεκοχτώ ήσαν τα ψωμιά, εκείνη η
σκύλα τίποτα, και της έκανε χίλια δυο μαρτύρια για το καρβέλι που
έχασε τάχατες. Από το μεγάλο της κακό, παρακαλέστηκε το κορίτσι στο Θεό
να τη γλιτώσει, και ο Θεός την έκαμε δεκοχτούρα. Γι' αυτό κράζει πάντα
«Δεκοχτώ!» — τάχα πως τα ψωμιά ήσαν δεκοχτώ κι όχι δεκαννιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου