Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2014

μιά Κυριακή



     Καλά - καλά χειμώνας κι είναι ένα πρωί την Πέμπτη, που πέρασε και πάει (δεν ξέρω πού πηγαίνουν οι Πέμπτες, που περνάνε), που είναι ένας Ήλιος χρυσός και λαμπερός πάνω σ΄ένα  μεγάλο γαλάζιο ουρανό γεμάτο προκλητικά συννεφάκια άσπρα βαμπακωτά και σύννεφα μαυρούτσικα και μεγάλα, που σε τραβάει απ’ το μανίκι να βγεις στα βουνά να δεις τι γίνεται με την Άνοιξη, …αργεί ακόμα; Τηλέφωνο στο χέρι, εν τάξει κι ό,τι πεις κι απ΄το Ντίνο, και ξεκινάς, να σε πάει το GPS στη βίγλα, πάνω απ΄το Νέστο να ψάξεις για κρόκους και ανεμώνες και γάλανθους και τίποτα καινούριο, ίσως, που …πάντα περιμένεις.
Και ‘κει στην πρώτη στροφή ένα Πανόραμα, να βλέπεις (με τον ήλιο κόντρα να σε λούζει ζεστασιά) απ΄τη Βιστωνίδα και τον Ίσμαρο, αριστερά και μέσω Σαμοθράκης  και Θάσου, μέχρι τον Άθωνα, και το Άγιον Όρος πίσω και το Παγγαίο, στην άκρη δεξιά και στα πόδια μας μπροστά απλωμένος τεμπέλικα ο Νέστος να κάνει τις στροφές του, να γεμίζουν ανείπωτη ομορφιά και πλούτο Θεϊκό τα μάτια κι η ψυχή.
…μαγεία.
     Ε, δεν μπορούν οι μηχανές να δουν αυτό, που βλέπουν τα μάτια, γίνονται μόνο μέσο βοηθητικό, να θυμάσαι, όσα κράτησες στην ψυχή. Κι όπως, δεν το ‘χεις, …ούτε να το περιγράψεις μπορείς.
     Επιτρέψτε μου και συγχωρήστε με, που θέλω να μοιραστώ μαζύ σας το μεγαλείο, που ανταμώσαμε εκείνο το πρωί,  …που ζητήσαμε να «ξεφύγουμε» απ΄το Καφενείο και το ρακί, που λένε, μας παχαίνει, όπως το κατέγραψαν οι μηχανές μου.
Κυριακή σήμερα …
και μας περιμένει, λένε στις ειδήσεις, χιονιάς










Τρίτη 21 Ιανουαρίου 2014

Δευτέρα 13 Ιανουαρίου 2014

επισκέπτες




προβολές

youtube

facebook